Mastering utworów jest ostatnim i jednym z najważniejszych etapów produkcji muzycznej. Jednym z najważniejszych parametrów na tym etapie jest końcowa głośność materiału mierzona w jednostkach głośności LUFS (Loudness Units Relative to Full Scale). Jednak to, jak bardzo LUFS ma być skompresowany dany utwór, zależy od wielu czynników: stylu muzyki, wymagań platform streamingowych, zasięgu dystrybucji, a nawet oczekiwań gustów odbiorców.

Czym jest LUFS?

LUFS jest jednostką miary głośności, jaką człowiek odbiera w kontekście materiału audio. W przeciwieństwie do RMS i konwencjonalnej amplitudy głośności (dBFS), LUFS bierze pod uwagę osobliwości ludzkiego słuchu: sposób, w jaki odbieramy głośne i ciche dźwięki o różnych częstotliwościach.

• LUFS Integrated – średnia głośność całego utworu.
• LUFS Krótkoterminowy – głośność w krótkim okresie czasu (np. 3 sekundy).
• LUFS Chwilowy – głośność w danym momencie czasu.

Zintegrowany LUFS jest najczęściej używany do masteringu i porównywania utworów.

Wymagania platformy streamingowej

Większość nowoczesnych serwisów streamingowych normalizuje głośność utworów. Jeśli mastering jest „głośniejszy” niż wymagany, platforma po prostu obniży poziom. Jeśli jest „ciszej” – czasami pozostawi wszystko tak jak jest.

Wymagania podstawowe:

• Spotify: -14 LUFS (-1 dBTP (prawdziwy szczyt))
• YouTube: -14 LUFS (Normalizacja włączona domyślnie)
• Apple Music: -16 LUFS (używa standardu Sound Check)
• Amazon Music: -14 LUFS (Normalizacja według głośności)
• Pływy: -14 LUFS (opcjonalna normalizacja)
• Deezer: -14 LUFS (Normalizacja głośności)

Podsumowanie: W przypadku streamingu za idealny test uznaje się -14 LUFS Integrated, ale nie zawsze sprawdza się on w każdym stylu.

LUFS według stylów muzycznych

Muzyka pop, EDM, Hip-hop

• Typowa głośność: -9 do -12 LUFS
• Powód: duża konkurencja, „walka o głośność”, nacisk na energię.
• Funkcje: W przypadku serwisów streamingowych utwory skompresowane do -9 LUFS zostaną zredukowane do -14 LUFS, ale agresywny mastering zachowa wrażenie gęstości.

Zalecenie:

• W przypadku masteringu Spotify/YouTube: dąż do -13/-14 LUFS.
• W przypadku dźwięku klubowego lub CD: możesz bezpiecznie zwiększyć głośność do -9/-10 LUFS.

Rock, Alternatywny

• Typowa głośność: -10 do -13 LUFS
• Powód: Ważne jest zachowanie zakresu dynamiki instrumentów na żywo, ale nadal potrzebna jest moc.
• Cechy charakterystyczne: mocno skompresowane brzmienie rocka, płaskie brzmienie.

Zalecenie:

• Wersja online: -12…-14 LUFS.
• Mastering winylowy/premium: do -14 LUFS i niżej w celu oszczędzania powietrza.

Jazz, Muzyka klasyczna, Muzyka akustycznaа

• Typowa głośność: -18 do -23 LUFS
• Powód: tutaj na pierwszym miejscu stawiamy dynamikę i naturalny dźwięk.
• Cechy: zbyt głośne masteringowanie zabije niuanse wykonania.

Zalecenie:

• Dla Spotify/YouTube: -18 LUFS jest akceptowalne, czasami można pozostawić -20 LUFS.
• W przypadku wydań audiofilskich: należy dążyć do -23 LUFS.

Metalowy, Hardcore

• Typowa głośność: -7 do -10 LUFS
• Powód: agresja i presja są kluczowymi elementami brzmienia.
• Cechy: Utwory przesterowane często stają się zniekształcone po normalizacji.

Zalecenie:

• Wydania streamingowe: -10/-11 LUFS.
• CD/płyta winylowa: dopuszczalne jest -8 LUFS, z zastrzeżeniem pewnych ograniczeń.

Lo-fi, Blues, Folk

• Typowa głośność: -14 do -18 LUFS
• Powód: Atmosfera i przestrzeń są ważniejsze niż głośność.
• Cechy: „ciepły”, dopuszcza się nieco mniej kontrolowany mastering.

Zalecenie:

• Platformy online: dąż do -14/-16 LUFS.

— Zobacz także: Czym jest aliansowanie w dźwięku: złożony problem w prostych słowach —

Cechy geograficzne percepcji głośności

USA i Kanada:

• Publiczność przyzwyczaiła się do gęstszego i głośniejszego masteringu.
• Utwory o współczynniku -10 LUFS są uważane za standard dla radia i klubów.

Europa (szczególnie Niemcy, Skandynawia):

• Większa uwaga poświęcona jakości i dynamice dźwięku.
• -12…-14 LUFS dla wydań głównego nurtu jest powszechną praktyką.

Japonia:

• Cenią czystość i szczegółowość dźwięku.
• Utwory pop i rock są często masterowane w zakresie -12…-14 LUFS.

Ameryka Łacińska:

• W muzyce tanecznej (reggaeton, latynoski pop) głośność może osiągnąć -8 LUFS, aby utwory „bujały” nawet po znormalizowaniu.

Cechy masteringu dla różnych zadań

Radio:

• Stacje radiowe używają własnych kompresorów.
• Często utwory przeznaczone do słuchania w radiu są głośniejsze (-9 LUFS) niż te przeznaczone do strumieniowania.

CD:

• Brak normalizacji głośności.
• Można sobie pozwolić na kompresję do -8/-9 LUFS bez żadnych specjalnych ograniczeń, istnieje jednak ryzyko przycinania.

Winyl:

• Płyta winylowa fizycznie ogranicza zbyt dużą amplitudę.
• Ścieżki winylowe są zazwyczaj masterowane ciszej (-16 do -20 LUFS).

— Zobacz także: Dlaczego miksowanie i mastering są tak ważne dla Twoich utworów: Droga do nowego poziomu i zaufania słuchaczy —

Porady praktyczne

• Prawdziwy limit szczytowy: Zawsze upewnij się, że limit wynosi około -1,0 dBTP podczas przesyłania strumieniowego.
• Mastering wielu wersji: tworzenie różnych wersji utworu do streamingu, radia i płyt CD.
• Zwróć uwagę na odniesienia: Zawsze porównuj swoją pracę do udanych wydawnictw w danym gatunku.
• Nie bój się dynamiki: zbyt agresywny mastering zabije energię utworu.

Nie ma jednej, idealnej odpowiedzi na pytanie „ile LUFS należy zastosować do kompresji utworu”. Wszystko zależy od gatunku, platformy wydawniczej, odbiorców i osobistych preferencji. W przypadku większości współczesnych zadań za bezpieczną strefę uważa się -13…-15 LUFS zintegrowane z limitem True Peak wynoszącym około -1 dBTP. Ale pamiętaj: lepiej mieć utwór, który brzmi dynamicznie i swobodnie, niż taki, który jest przeładowany, płaski i męczący. Opanowanie jest sztuką równowagi!

We współczesnym świecie dźwięku cyfrowego istnieje wiele terminów technicznych, które na pierwszy rzut oka mogą wydawać się mylące. Jednym z nich jest aliasing. Jest to zjawisko, które może poważnie wpłynąć na jakość nagrania audio lub syntezy dźwięku, zwłaszcza jeżeli pracujesz z przetwarzaniem cyfrowym, wtyczkami lub syntezą programową. Zastanówmy się, czym jest aliasing, skąd się bierze i jak go unikać.

Czym jest aliasing?

Aliacing to zniekształcenie sygnału, które występuje, gdy częstotliwość próbkowania jest niewystarczająca podczas procesu konwersji dźwięku analogowego na cyfrowy lub podczas przetwarzania sygnału cyfrowego. Mówiąc prościej, dzieje się tak, gdy składniki dźwięku o wysokiej częstotliwości są „maskowane” jako składniki o niskiej częstotliwości, co powoduje powstawanie fałszywych częstotliwości, których w rzeczywistości nie było w oryginalnym sygnale.

Słowo „alias” tłumaczone z języka angielskiego oznacza „pseudonim”, „inne imię”. W kontekście dźwięku oznacza to, że jedna częstotliwość „udaje” inną. Można to porównać do efektu mory w wideo: gdy wzór jest zbyt mały, aby kamera go dostrzegła, pojawiają się dziwne, migoczące kształty. To samo dzieje się z dźwiękiem, jeżeli nie przestrzega się pewnych zasad nagrywania cyfrowego.

— Zobacz także: Dlaczego miksowanie i mastering są tak ważne dla Twoich utworów: Droga do nowego poziomu i zaufania słuchaczy —

Dlaczego występuje aliasing?

Główną przyczyną jest naruszenie twierdzenia Nyquista-Shannona. Zgodnie z tym twierdzeniem, aby dokładnie zdigitalizować sygnał analogowy, częstotliwość próbkowania musi być dwukrotnie większa od najwyższej częstotliwości w sygnale. Na przykład, jeżeli nagrywasz sygnał o częstotliwościach do 20 kHz (górna granica słyszalności człowieka), to częstotliwość próbkowania musi wynosić co najmniej 40 kHz. Dlatego standardową częstotliwością nagrywania dźwięku jest 44,1 kHz. Jeżeli nie przestrzega się tej reguły, częstotliwości przekraczające połowę częstotliwości próbkowania (próg Nyquista) zaczynają być „odbijane” w dół i zamieniają się w fałszywe, nieharmoniczne dźwięki.

Jak aliasing objawia się w uchu?

Alliacing nie wydaje żadnych odgłosów ani kliknięć. Są to raczej nieprzyjemne, zniekształcone dźwięki, które brzmią nienaturalnie i mogą poważnie pogorszyć jakość dźwięku. W syntezatorach i wtyczkach VST aliasing najczęściej objawia się jako artefakty „dzwonienia”, zwłaszcza podczas grania wysokich nut, stosowania zniekształceń lub agresywnej kompresji.

Dla ucha aliasing może objawiać się jako:

• dzwonienie, odcień „metaliczny”;
• chrypka i szorstkość w tonach wysokich;
• „brudu” w dźwięku poprzez złożone przetwarzanie.

Gdzie aliasing występuje najczęściej?

W syntezatorach cyfrowych i generatorach fal. Niektóre algorytmy syntezy (np. twarda synchronizacja, FM, tablica fal) mają tendencję do generowania harmonicznych o wysokiej częstotliwości, które przy niewystarczającej częstotliwości próbkowania powodują aliasing. Podczas używania efektów zniekształcenia/przesterowania. Efekty te dodają harmoniczne, które łatwo wykraczają poza częstotliwość Nyquista. W resamplingu i przetwarzaniu lo-fi. Gdy dźwięk jest „obniżany” do niższej szybkości transmisji lub częstotliwości próbkowania bez użycia odpowiednich filtrów. Z funkcją „bounce-in-place” i renderowaniem offline. Niektóre wtyczki wykorzystują nadpróbkowanie w czasie rzeczywistym, ale po wyrenderowaniu mogą dawać różne rezultaty.

Jak sobie radzić z aliasingiem?

Istnieje kilka sposobów na uniknięcie lub zminimalizowanie aliasingu:

1. Nadpróbkowanie. To jedna z najskuteczniejszych metod. Wtyczka lub syntezator „wewnątrz siebie” zwiększa częstotliwość próbkowania kilkakrotnie, wykonuje przetwarzanie, a następnie przywraca sygnał do oryginalnej częstotliwości za pomocą filtra antyaliasingowego. Wiele nowoczesnych wtyczek (na przykład FabFilter, Serum, Vital) posiada ustawienia nadpróbkowania — od 2x do 16x i więcej.
2. Korzystanie z filtrów analogowych. Filtry dolnoprzepustowe analogowe lub wirtualnie analogowe potrafią wycinać harmoniczne o wysokiej częstotliwości zanim spowodują one aliasing.
3. Praca z wysokimi częstotliwościami próbkowania. Jeżeli twój projekt na to pozwala, użyj 48, 88,2 lub nawet 96 kHz. Zmniejsza to prawdopodobieństwo wystąpienia aliasingu podczas przetwarzania.
4. Wybór wysokiej jakości wtyczek VST i efektów. Niektóre darmowe lub przestarzałe wtyczki nie uwzględniają aliasingu. Lepiej jest korzystać ze sprawdzonych narzędzi, które wskazują na obecność algorytmów nadpróbkowania lub antyaliasingu.

— Zobacz także: IK Multimedia wprowadza T-RackS Lurssen Mastering EQ —

Zobacz także: IK Multimedia wprowadza T-RackS Lurssen Mastering EQ

Ciekawostka: niektórzy muzycy i producenci celowo stosują aliasing jako efekt. Na przykład w gatunkach chiptune i lo-fi dźwięk z artefaktami jest odbierany jako „vintage” i atmosferyczny. Alliacing staje się częścią brzmienia – surowego, mechanicznego, ale autentycznego.

Aliacing to nie tylko termin techniczny, ale realny problem, który może znacząco wpłynąć na jakość dźwięku. Zrozumienie, jak powstaje ten problem i jak sobie z nim radzić, pomaga muzykom, projektantom dźwięku i inżynierom dźwięku uzyskiwać czyste, profesjonalne brzmienie. Jeśli pracujesz w środowisku cyfrowym, pamiętaj o sprawdzeniu ustawień częstotliwości próbkowania i nadpróbkowania – zwłaszcza w przypadku syntezatorów i efektów dodających harmoniczne. Pamiętaj: nawet „techniczne” rzeczy, takie jak aliasing, mogą stać się częścią procesu twórczego – jeśli wiesz, jak mądrze je wykorzystać.

Branża muzyczna nadal będzie się dynamicznie rozwijać w roku 2025, a konkurencja między artystami na platformach streamingowych, takich jak Spotify, Apple Music, YouTube Music i inne, osiągnęła niespotykany dotąd poziom. Biorąc pod uwagę fakt, że o uwagę słuchaczy konkurują miliony utworów, jakość dźwięku staje się czymś więcej niż tylko miłym dodatkiem – to kluczowy czynnik sukcesu. Miksowanie i mastering to etapy produkcji muzycznej, które przekształcają surowy materiał w profesjonalny produkt, wyróżniający się spośród tysięcy innych kompozycji. W tym artykule przeanalizujemy, dlaczego te procesy są tak ważne, jak wpływają na odbiór utworu przez słuchaczy i dlaczego bez nich trudno liczyć na wzrost słuchalności i lojalności odbiorców.

Czym jest miksowanie i mastering?

Zanim przejdziemy do szczegółów, zdefiniujmy kilka pojęć. Miksowanie to proces, w którym poszczególne elementy utworu (wokal, instrumenty, efekty) są łączone w jeden harmonijny dźwięk. Inżynier dźwięku dostosowuje głośność, panoramowanie, korekcję i efekty, aby mieć pewność, że każdy element znajdzie swoje miejsce w miksie, nie zagłuszając pozostałych.

Mastering to ostatni etap przetwarzania, w którym utwór zostaje doprowadzony do perfekcji. Na tym etapie regulowana jest ogólna głośność, dynamika, szerokość stereo i balans tonalny, tak aby kompozycja brzmiała jednakowo wysokiej jakości na każdym urządzeniu – od słuchawek po głośniki klubowe. Proces masteringu zapewnia również, że utwór spełnia branżowe standardy głośności, co jest szczególnie ważne w przypadku platform streamingowych.

— Zobacz także: IK Multimedia wprowadza T-RackS Lurssen Mastering EQ —

Pierwsze wrażenie: jak jakość dźwięku wpływa na słuchacza

Wyobraź sobie, że otwierasz playlistę na Spotify i odtwarzasz nowy utwór. Jeśli dźwięk wydaje się płaski, wokale zagłuszane są przez instrumenty, a bas dudni, prawdopodobnie po kilku sekundach zmienisz utwór. Badania pokazują, że współcześni słuchacze podejmują decyzję, czy kontynuować słuchanie utworu, w ciągu pierwszych 5–10 sekund. Wysokiej jakości miks i mastering tworzą pierwsze wrażenie, które albo Cię zaciekawi, albo odrzuci.

Profesjonalnie przetworzony utwór brzmi czysto, przestrzennie i zrównoważenie. Nie tylko jest to miłe dla ucha, ale także podświadomie wzbudza zaufanie. Słuchacz odbiera taką muzykę jako produkt wysokiej klasy, stworzony z dbałością o szczegóły. Z drugiej strony, utwór ze złym miksem lub bez masteringu może sprawiać wrażenie amatorskiego, nawet jeśli sama kompozycja jest znakomita. W czasach, gdy dostęp do narzędzi studyjnych stał się łatwiejszy, słuchacze oczekują profesjonalnej jakości nawet od niezależnych artystów.

Konkurencja na platformach streamingowych

Serwisy streamingowe korzystają z algorytmów, które promują utwory na podstawie ich popularności i zaangażowania odbiorców. Jeżeli Twój utwór brzmi słabo, prawdopodobieństwo, że słuchacze wysłuchają go do końca, maleje. Ma to bezpośredni wpływ na Twoje statystyki: mniej pełnych odtworzeń, polubień i dodanych do playlist oznacza mniejsze szanse na pojawienie się w polecanych utworach lub w selekcji redakcyjnej.

Ponadto platformy takie jak Spotify stosują normalizację głośności (np. standard LUFS), aby mieć pewność, że wszystkie utwory będą brzmiały na tym samym poziomie. Bez odpowiedniego masteringu Twój utwór może stracić na dynamice i głośności w porównaniu do utworów konkurencji, przez co stanie się mniej słyszalny. Profesjonalny mastering gwarantuje, że Twoja muzyka spełni te standardy i zachowa swoją ekspresję.

Połączenie emocjonalne i zaufanie odbiorców

Muzyka to nie tylko zbiór dźwięków, ale także sposób przekazywania emocji. Wysokiej jakości miksowanie pozwala wydobyć kluczowe elementy kompozycji, niezależnie od tego, czy jest to pełen duszy wokal, potężny drop czy subtelny riff gitarowy. Kiedy każdy instrument znajduje się na swoim miejscu, słuchacz może w pełni zanurzyć się w atmosferze utworu, bez rozpraszania się przez niedociągnięcia techniczne.

Zaufanie odbiorców opiera się na spójności. Kiedy Twoje utwory brzmią profesjonalnie, słuchacze zaczynają utożsamiać Twoją markę z wysoką jakością. Jest to szczególnie ważne dla niezależnych artystów, którzy chcą, aby przypadkowi słuchacze stali się ich wiernymi fanami. Dobrze zmiksowany i zmasterowany utwór może stać się przepustką do playlist, a stamtąd do tysięcy nowych słuchaczy.

Aspekty techniczne: dlaczego nie można zaniedbać przetwarzania

Miksowanie i mastering rozwiązują wiele problemów, których nie da się rozwiązać na etapie nagrywania lub aranżacji. Na przykład:

• Równowaga częstotliwości. Bez korekcji niskie częstotliwości mogą zagłuszyć średnie, a wysokie częstotliwości mogą być nieprzyjemne dla ucha. Profesjonalny miks eliminuje konflikty między instrumentami.
• Dynamika. Kompresja i ograniczanie pomagają zagęścić utwór, ale go nie przeciążyć, dzięki czemu zachowuje on naturalny charakter.
• Szerokość stereo. Odpowiednia panorama tworzy poczucie przestrzeni, sprawiając, że dźwięk staje się przestrzenny i żywy.
• Dostosowanie do urządzeń. Mastering gwarantuje, że utwór będzie brzmiał dobrze zarówno na tanich słuchawkach, jak i na profesjonalnych akustykach.

Bez tych procesów nawet najbardziej utalentowany kompozytor jest narażony na niedocenienie z powodu niedociągnięć technicznych.

— Zobacz także: Universal Audio wprowadza serię Apollo E —

Inwestycja w przyszłość

Wielu początkujących muzyków uważa, że ​​miksowanie i mastering to kosztowne przyjemności, które można odłożyć na później. Jednak w roku 2025 dostęp do tych usług stał się łatwiejszy dzięki platformom internetowym i sztucznej inteligencji. Nawet niewielki budżet pozwala na zatrudnienie realizatora dźwięku lub skorzystanie z usług zautomatyzowanych, które znacząco poprawią jakość dźwięku.

Inwestowanie w miksowanie i mastering jest inwestycją w Twoją markę. Jeden dobry utwór może przyciągnąć uwagę wytwórni płytowych, blogerów czy twórców playlist, co otwiera drzwi do nowych możliwości. Na dłuższą metę takie podejście się opłaca pod względem wzrostu oglądalności i przychodów z transmisji strumieniowych.

Przykłady z życia wzięte

Weźmy na przykład niezależnych artystów, którzy odnieśli sukces dzięki wysokiej jakości dźwiękowi. Artyści tacy jak Billie Eilish zaczynali od nagrywania w domu, ale ich utwory zawsze były produkowane przez profesjonalistów, co wyróżniało ich na tle konkurencji. Albo pomyślmy o producentach muzyki elektronicznej, takich jak Flume, których twórczość stała się punktem odniesienia dzięki krystalicznie czystemu miksowi i potężnemu masteringowi. Te przykłady pokazują, że wysokiej jakości dźwięk nie jest luksusem, lecz koniecznością dla tych, którzy chcą być słyszani.

Miksowanie i mastering to nie tylko kroki techniczne, to sztuka, która przenosi Twój utwór na wyższy poziom. Sprawiają, że muzyka staje się dostępna, przyjemna i konkurencyjna na nasyconym rynku. Wysokiej jakości dźwięk wzbudza zaufanie słuchaczy, zwiększa szanse na sukces na platformach streamingowych i pomaga zbudować emocjonalną więź z odbiorcami. W roku 2025, gdy technologia i oczekiwania słuchaczy ciągle się zmieniają, zaniedbanie tych procesów oznacza utratę okazji do wyróżnienia się. Jeśli więc chcesz, aby Twoje utwory nie tylko brzmiały dobrze, ale również przyciągały uwagę, zamów miks i mastering w naszym studiu – to Twój klucz do serc słuchaczy i milionów odtworzeń.

Najnowszy dodatek do pakietu wtyczek T-RackS 6 firmy IK Multimedia wiernie odtwarza dźwięk popularnego korektora stereo, którego właścicielami są Gavin Lurssen i Ruben Cohen z Lurssen Mastering. Wtyczka o nazwie Lurssen Mastering EQ oferuje gładkie, dopracowane krzywe, które zapewniają oszałamiające wysokie i niskie tony.

Jak można się domyślić z wyglądu wtyczki, sprzętem, o którym mowa, jest EAR 825Q, pięciopasmowy korektor lampowy z cewką indukcyjną, ceniony w kręgach masteringowych ze względu na swój muzyczny charakter i wyjątkową kolorystykę tonalną. IK twierdzi, że dzięki ich doświadczeniu w modelowaniu analogowym nowa wtyczka oddaje wszystkie niuanse oryginalnego urządzenia, a także wprowadza kilka dodatkowych funkcji, o które prosił zespół Lurssena – pierwotnie była modelowana wyłącznie dla nich, ponieważ była już wykorzystywana w ich sesjach.

Interfejs graficzny wtyczki wiernie odwzorowuje panel sprzętowy wzmacniacza 825Q, przy czym każde z pięciu pasm posiada dużą kontrolę wzmocnienia, która zapewnia kontrolę ±18 dB wraz z przełącznikiem wyboru częstotliwości. Podobnie jak jego fizyczny odpowiednik, Lurssen Mastering EQ charakteryzuje się proporcjonalną konstrukcją Q, w której Q każdego pasma jest automatycznie dostosowywane w oparciu o wielkość zastosowanego wzmocnienia.

Choć wtyczka dokładnie odtwarza zachowanie sprzętu, w tym interakcję pomiędzy paskami, wprowadza też kilka dodatkowych funkcji, których nie było w oryginalnym projekcie. Po pierwsze, standardowe działanie lewego/prawego kanału zostało ulepszone o nowy tryb Mid-Side, a nowa opcja Color zapewnia dostęp do dodatkowego nasycenia harmonicznych. Dostępna jest również kontrola poziomu wyjściowego dla każdego kanału i tryb łączenia parametrów.

— Zobacz też: Universal Audio przedstawia serię Apollo E —

T-RackS Lurssen Mastering EQ może być używany jako samodzielna wtyczka lub jako część pakietu wtyczek T-RackS 6 firmy IK Multimedia. Obydwa są obsługiwane na komputerach PC z systemem Windows 10 i nowszym oraz komputerach Mac z systemem macOS 10.15 i nowszym. Dostępne są wersje wtyczek VST3, AU i AAX.

T-RackS Lurssen Mastering EQ jest już dostępny na oficjalnej stronie internetowej IK Multimedia.

Universal Audio ogłosiło wprowadzenie na rynek serii Apollo E, która obejmuje parę nowych urządzeń peryferyjnych obsługujących Dante, zaprojektowanych w celu przeniesienia mocy renomowanych przedwzmacniaczy Unison firmy ze studia na scenę. Apollo e1x wyposażony jest w pojedynczy przedwzmacniacz Unison, podczas gdy Apollo e2m oferuje wejście/wyjście liniowe i monitorowanie słuchawek stereo; oba mogą być używane w połączeniu z interfejsem Apollo x16D firmy UA lub niezależnie jako część dowolnej sieci Dante.

Apollo e1x

Pierwszy z nich to przedwzmacniacz Unison Apollo e1x, który, jak sama nazwa wskazuje, jest wyposażony w jeden ze słynnych przedwzmacniaczy mikrofonowo-liniowych Unison firmy UA. Umożliwia osobom pracującym z sieciami Dante włączenie autentycznych emulacji klasycznych przedwzmacniaczy takich firm jak API, Avalon, Manley, Neve, SSL i innych, a także umożliwia połączenie wielu urządzeń w celu obsługi większej liczby wejść. Apollo e1x obsługuje funkcję Power over Ethernet (PoE) i zawiera osprzęt, którego można użyć do montażu na stojaku mikrofonowym lub połączenia wielu urządzeń razem.

Apollo e2m

Drugim urządzeniem w nowej linii E Series jest Apollo e2m, który został zaprojektowany w celu dodania osobistego monitorowania i liniowych wejść/wyjść do sieci Dante. Urządzenie posiada duży regulator poziomu na górnym panelu wraz z parą wyjść słuchawkowych, a cztery ćwierćcalowe gniazda TRS na panelu tylnym zapewniają dwa wejścia i wyjścia liniowe. Oprócz sterowania słuchawkami i IEM, wejścia/wyjścia oznaczają, że e2m może być również używany do zasilania monitorów z własnym zasilaniem lub podłączania zewnętrznego sprzętu, instrumentów i urządzeń odtwarzających. Ponownie, urządzenie korzysta z PoE i może pochwalić się wbudowanym uchwytem na statyw mikrofonowy.

Apollo e1X i Apollo e2m można już zamawiać w cenach odpowiednio 399 i 499 dolarów. Dostawy rozpoczną się w maju 2025 roku.

Wtyczki Lo-Fi są popularne, ponieważ wykorzystują niedociągnięcia technologiczne starszego sprzętu i replikują je w nowoczesnych programach muzycznych. Szorstkie tekstury i analogowe wibracje klasycznych samplerów, winyli i taśm odegrały główną rolę w kształtowaniu brzmienia współczesnej muzyki i mają trwały urok, który prawdopodobnie nigdy nie osłabnie. Dziś ten styl retro jest najbardziej widoczny w synthwave, trip-hopie, ambientzie i innych gatunkach lo-fi, ale nawet jeśli nie pracujesz w tej dziedzinie, odrobina cyfrowego przesterowania lub trzasku winylu może odmienić każdy utwór. Dziś przyjrzymy się 10 najciekawszym wtyczkom roku 2025!

McDSP FutzBox

Dzięki całemu światu narzędzi audio zaprojektowanych tak, aby zapewnić wspaniały dźwięk, niezwykła oferta McDSP pokazuje, że weterani przetwarzania również nie boją się psuć dźwięku. FutzBox to wtyczka generatora zniekształceń i szumów służąca do tworzenia wersji sygnałów audio o niskiej jakości. Często typowa postprodukcja wymaga zniekształconych lub „pomieszanych” wersji dialogów i innych ścieżek, a to narzędzie udostępnia symulacje radia, telefonu komórkowego i telewizji w jednym oprogramowaniu. Symulacje te, zwane SIM (modele impulsów syntetycznych), zapewniają dokładne symulacje w zoptymalizowanym formacie, dzięki czemu FutzBox zużywa mniej mocy DSP niż konwencjonalne produkty oparte na splocie. Ponadto kartę SIM można skalować w czasie rzeczywistym i zmieniać na bieżąco. Oprócz biblioteki dźwięków SIM, FutzBox zawiera również filtrowanie i EQ, zniekształcenia, generator szumów i bramkowanie, aby uzupełnić paletę oferowanej taniości dźwiękowej. Profesjonalne funkcje, takie jak miksowanie w czasie rzeczywistym oryginalnego i zniekształconego dźwięku, dostosowują się do zmian scen lub innych wymagań automatyzacji w przypadku podręcznikowych scen rozmów telefonicznych i nie tylko.

Solid State Logic Digicrush

Znani w branży ze swojej technologii analogowej, a także z rodziny dobrze znanych urządzeń sterujących DAW, brytyjska legenda audio Solid State Logic odchodzi od niektórych swoich narzędzi analogowych w swojej ofercie. Digicrush twierdzi, że zapewnia „surowy charakter lo-fi klasycznego cyfrowego zniekształcenia, doskonale emulując degradację i artefakty wczesnego cyfrowego dźwięku”. Wyposażony w mniej zauważalną wbudowaną opcję jittera, Digicrush oferuje również klasyczne dźwięki „miażdżące bity” z regulowaną długością słowa i redukcją częstotliwości próbkowania. Dostępne są również dodatkowe efekty, takie jak overdrive, jitter i tryby rytmu Digicrush. Overdrive działa podobnie do techniki wzmocnienia w przetworniku ADC, aby zmaksymalizować stosunek sygnału do szumu, podczas gdy powstały sygnał jest zabarwiany przy użyciu tego, co Solid State Logic nazywa „wysoce teksturowanym nasyceniem”. Oferując dźwięki, które pierwsi pionierzy cyfrowi uwielbiali nienawidzić, z pewnością może wnieść cudownie kanciastą krawędź do każdego miksu.

Psychic Modulation EchoMelt

Oparty na sekcji efektów również doskonałego syntezatora Phonec, EchoMelt zawiera moduły chorus, pitch-bending, dub-delay i EQ ze stopniem nasycenia na wyjściu. Gwiazdą jest jednak sekcja Melt, w której atmosferyczne efekty degradacji taśmy w stylu VHS są dostosowywane za pomocą regulacji wow i flutter, a także niestandardowego algorytmu „zaczepiania” taśmy, który pozwala kontrolować czas i kształt rozpoczęcia zahaczania, czas trwania i powrót do normalnego odtwarzania. Użytkownicy Pro Tools zauważają, że EchoMelt nie jest dostępny jako wtyczka AAX.

— Zobacz także: 6 najlepszych wtyczek do przetwarzania głosu w 2025 roku —

XLN Audio RC-20 Retro Color

Pięknie zaprojektowana wtyczka multiefektów XLN składa się z sześciu łatwych w użyciu modułów zaprojektowanych do zakłócania wszelkiego rodzaju sygnałów. Sekcja Noise generuje różnorodne ciekawe rodzaje szumu, od VHS i winylu po lampowy Apollo Lunar Lander, podczas gdy Distort i Digital zapewniają analogowe nasycenie, downsampling i kruszenie bitów. Moduły Wobble i Magnetic oferują efekty wow i flutter przypominające taśmę, a także degradację dźwięku; a Spacja reprezentuje podstawowy algorytm pogłosu. Każdy moduł ma własne elementy sterujące, a także suwak randomizacji (Flux); a pasek główny na dole zawiera elementy sterujące wzmocnieniem wejścia/wyjścia, filtrowaniem, korektorem i szerokością stereo. Suwak Magnitude na górze działa jako globalne makro głębokości, kontrolując uchwyty ilości modułów i parametry sekcji głównej – bardzo wygodne dla automatyzacji. Wszechstronny i atrakcyjny dźwiękowo, RC-120 Retro Color to doskonały wybór dla tych, którzy lubią kreatywnie wykorzystywać efekty starzenia.

AudioThing Vinyl Strip

Podobnie jak RC-20 Retro Color w swojej modułowej organizacji, Vinyl Strip pozwala na użycie nie tylko efektów winylowych, ale także emulacji vintage samplera. Z sześciu sekcji winyl jest najbardziej zajęty, z pokrętłami do regulacji głośności i częstotliwości trzeszczenia kurzu, ustawiania wieku wirtualnej płyty i nie tylko; ale moduły Compressor, Distortion, Reverb i EQ są również zaangażowane w emulację winylu, odtwarzając efekty oldschoolowych metod produkcji i cięcia płyt oraz systemów odtwarzania hi-fi. Z kolei sekcja Sampler umożliwia downsampling i downsampling głębi bitowej, aby uzyskać dźwięk klasycznego urządzenia Akai lub E-MU. Wbudowany jest także autorski system randomizacji firmy AudioThing, a kolejnym plusem jest możliwość swobodnej zmiany układu ścieżki sygnału.

Inphonik RX950 Classic AD/DA Converter

Wirtualnie odtwarzając pełną ścieżkę sygnału A/D/A – łącznie z filtrem dolnoprzepustowym Butterwortha o wartości 12 dB/oktawę – czcigodnego 12-bitowego samplera Akai S950, RX950 przenosi każdy beat, linię basu lub inny dźwięk z powrotem do złotej ery hip-hopu. Elementy sterujące są odpowiednio minimalne i obejmują wzmocnienie wejściowe, szerokość pasma audio (częstotliwość próbkowania od 3 do 19,2 kHz), odcięcie filtra i przełącznik mono/stereo; ale ta wtyczka tak naprawdę skupia się na wysublimowanym brzmieniu i naturze emulacji konwertera, która po prostu działa magicznie.

Klevgrand DAW Cassette

Wpływ Synthwave na muzykę elektroniczną w ogóle spowodował, że na mapie produkcyjnej pojawiło się zauważalnie niskiej jakości brzmienie kasety, a widoczny efekt Klevgranda jest jedną z niewielu wtyczek, które implementują takie konsumenckie podbarwienia elektromagnetyczne w formie wirtualnej. Główny interfejs użytkownika ułatwia przełączanie pomiędzy typami kanałów Normal, Chrome i Metal; obniżenie jakości emulowanej taśmy, głowicy i/lub silnika; aktywacja szumu taśmy; i przeciążenie stopnia wejściowego. Jeśli spojrzysz na tylny panel, zobaczysz elementy sterujące umożliwiające regulację przesłuchu, pochylenia głowicy, zabarwienia i poziomu szumów, a także czteropasmowy korektor graficzny.

DAW Cassette to znacznie więcej niż tylko nostalgiczna podróż dla dzieci z lat 80., wtyczka świetnie sobie radzi z eliminowaniem zniekształceń, chybotania i pomieszanej charakterystyki częstotliwościowej.

iZotope Vinyl

W naszych recenzjach wtyczek niewiele mówimy o wolnym oprogramowaniu, ale ten darmowy emulator nagrywania i decku jest tak atrakcyjny, że grzechem byłoby nie uwzględnić go tutaj. Oryginalnie wydany w 2001 roku, Vinyl został zaktualizowany kilka lat temu poprzez dawno oczekiwaną aktualizację wizualną i dodanie nowego procesora Lo-Fi dla starych artefaktów w stylu samplera. Poza tym główne powody, dla których warto pobrać legendarną debiutancką wtyczkę iZotope, pozostają takie same jak zawsze: selektor „dekady”; regulowane procesory kurzu, zarysowań, wypaczeń i zużycia; mechaniczne i elektryczne regulatory poziomu hałasu; i ten złowrogi efekt Spindown. Jeśli jeszcze go nie pobrałeś, nie czekaj ani chwili!

— Zobacz też: Tracktion Dawesome HATE – do generowania zniekształceń z importowanego dźwięku —

UJAM Retro Finisher

Retro Finisher firmy UJAM to miejsce, w którym możesz cofnąć swoje dzieła sztuki w czasie. Dzięki klasycznym pogłosom, opóźnieniom, flangerom, lampom, syczeniu taśmy i nie tylko, idea wtyczek Finisher firmy UJAM jest taka, że ​​celowo nie oferują one dużej kontroli parametrów, ale zamiast tego oferują mnóstwo opcji. Wybierz ustawienie wstępne, wypróbuj je, a jeśli nie jest to, czego szukasz, przejdź do innego ze 100 ustawień wstępnych.

Pokrętło Finisher kontroluje ogólną „ilość” efektu i zazwyczaj steruje kilkoma nieokreślonymi parametrami, które zmieniają się w zależności od używanego ustawienia wstępnego. Retro Finisher oferuje kombinacje efektów Filter, Distortion, Age, Modulation i Ambience, kontrolowane za pomocą głównego pokrętła Finishera i czterech zmiennych pokręteł, które są miękkimi makrokontrolami, których funkcja zmienia się w zależności od wybranego ustawienia wstępnego.

Softube Bad Speaker

Niezależnie od tego, czy jesteś inżynierem, który lubi naśmiewać się z hi-fi swoich rodziców, czy też kimś, kto pamięta czasy, kiedy można było marzyć o „mega” basie i srebrnych naciągach, nasz najnowszy wybór jest dla Ciebie. Wtyczka umożliwia natychmiastowe załadowanie środowiska Lo-Fi lub umożliwienie nostalgicznego wyglądu i dziwacznych dźwięków zainspirowania do twórczego przełomu. Dzięki trzem charakterystycznym funkcjom głośników Bad Speaker ułatwia dodanie przewagi do Twoich produkcji. Wracając do lat 80., inżynierowie mogą bawić się trybami radia przenośnego, magnetofonu kasetowego i głośników Hi-Fi, a także eksperymentować z różnymi ilościami ostrych zniekształceń za pomocą prostych elementów sterujących napędem lub wypróbowywać różne typy projektowania dźwięku. Niezależnie od tego, jak jest używany, Softube twierdzi, że „Bad Speaker udowadnia, dlaczego bycie złym jest taką zabawą”.

Jeśli w Twojej muzyce jest dużo wokalu, istnieje wiele potężnych wtyczek, które przyspieszą proces miksowania, poprawią nagrania i pomogą pokonać różne typowe przeszkody produkcyjne. Wybraliśmy 7 najlepszych wtyczek do miksowania wokalu w 2025 roku!

iZotope Nectar 4

Uznany, kompleksowy pakiet przetwarzania wokalu iZotope wykorzystuje to samo modułowe podejście, co wtyczki do miksowania i masteringu Neutron i Ozone, umożliwiając ustawienie 13 oddzielnych modułów w dowolnej kolejności w celu uzyskania idealnego łańcucha. Zawiera dwa 24-pasmowe korektory, dwa kompresory, de-esser i bramkę, a także efekty dla pogłosu, opóźnienia, przesterowania, modulacji (chorus, flanger, fazowanie) i nie tylko, to prawdziwy szwajcarski scyzoryk wojskowy do produkcji wokali. A dzięki przydatnej funkcji Vocal Assistant, która automatycznie ustawia punkt wyjścia na podstawie ustawień wstępnych w oparciu o analizę sygnału wejściowego, oraz funkcji Backer, która generuje BV w oparciu o jeden z ośmiu stylów, jest to potężne miejsce, w którym Twój wokal może uzyskać całe potrzebne przetwarzanie.

Funkcjonalnie wszechstronny, łatwy do nauczenia i świetnie brzmiący, Nectar 4 to magiczna różdżka do miksowania głosu.

Sonnox Voca

Będąc częścią linii Toolbox, Sonnox Voca to zaawansowany zestaw narzędzi wokalnych, który wykracza daleko poza zwykłą kompresję. Podstawą są dwa konfigurowalne kompresory działające szeregowo – jeden oferujący szybki atak w stylu 1176, a drugi wolniejszą reakcję w stylu LA-2A – umożliwiając intuicyjną kontrolę zarówno głośności, jak i wzoru kompresji. Błędem byłoby jednak traktowanie Voca wyłącznie jako kompresora. W dalszej części, dedykowany stopień nasycenia współpracuje z procesorem Sonnox Soften, który wykorzystuje przetwarzanie uwzględniające kształt fali, aby zachować naturalną gładkość bez polegania na tradycyjnym usuwaniu efektu progowego. Dodatkowo tryb nagrywania Voca zapewnia monitorowanie z niskim opóźnieniem, zapewniając dokładne nagrywanie występów wokalnych nawet podczas śledzenia. Elegancko pomyślany instrument, Sonnox Voca, oferuje zrównoważone połączenie kontroli dynamiki i wzmocnienia charakteru, co czyni go cennym nabytkiem w nowoczesnej produkcji wokalnej.

Antares Auto-Tune Pro 11

Najbardziej znanego i uwielbianego/nienawidzonego ze wszystkich procesorów wokalnych, Auto-Tune nie trzeba przedstawiać. Zasadniczo jest to automatyczny system korekcji wysokości dźwięku, który może obsłużyć wszystko, od naturalnie brzmiącej korekty krnąbrnego piosenkarza po banalne, ale wciąż dziwnie akceptowalne, ekstremalne efekty dostrajania, z którymi zawsze był publicznie kojarzony. A dzięki ulepszeniom wprowadzonym w ramach aktualizacji do najnowszej wersji „Pro 11”, w tym ulepszonemu trybowi automatycznemu i trybowi wykresu, zaktualizowanemu sprzętowemu mapowaniu MIDI i nowemu odtwarzaczowi Harmony Player, jego możliwości są większe niż kiedykolwiek.

Niezależnie od tego, czy oddasz wodze w trybie Auto, łącząc wokal (lub inne wejście monofoniczne) z wybraną skalą lub wprowadzaniem nut MIDI w czasie rzeczywistym, czy też przejmiesz kontrolę nad strojeniem i synchronizacją w potężnym trybie Graph, Auto-Tune Pro X zawsze wykona zadanie i przy dowolnym stopniu przejrzystości, jakiego potrzebujesz. Jakość i ludzkość modulacji wysokości dźwięku oraz vibrato są naprawdę wyjątkowe i chociaż zawsze będą istniały ograniczenia co do tego, jak daleko można przesunąć wokal, zanim zacznie się rozpadać, podstawowe algorytmy Auto-Tune niezaprzeczalnie dorównują najlepszym z nich, jeśli chodzi o rozszerzanie tego konkretnego zakresu.

— Zobacz też: Tracktion Dawesome HATE – do generowania zniekształceń z importowanego dźwięku —

Celemony Melodyne 5

Jeśli chodzi o swobodne manipulowanie dźwiękiem w zakresie czasu i wysokości dźwięku, być może nic nie przebije nagrodzonego nagrodą Grammy oprogramowania Celemony pod względem mocy, funkcji i jakości wyników. Melodyne, pierwsza wtyczka i samodzielna aplikacja oferująca rearanżację wokali i instrumentów melodycznych w oparciu o oś czasu/wykres, sprawia, że ​​proces strojenia i konwersji zarówno materiału monofonicznego, jak i polifonicznego (kolejna nowość!) jest szybki i płynny, a jednocześnie pozwala na swobodną zmianę kształtu vibrato, formantu, sybilancji, dynamiki, dźwięków oddechu i nie tylko. Przeciąganie nut i ich graficznie przedstawionych właściwości dźwiękowych po edytorze jest zaskakująco intuicyjne; i chociaż głębsze, bardziej zorientowane na dźwięk funkcje są nieco trudne do zrozumienia, warto przyjrzeć się sztuczkom związanym z kształtowaniem alikwotu i morfingu, które można za ich pomocą wykonać. Melodyne działa świetnie jako wtyczka VST/AU/AAX, ale wersja ARA znacznie przyspiesza pracę, osadzając graficzny interfejs użytkownika Melodyne w samym DAW i umożliwiając natychmiastowe przesyłanie niezbędnego dźwięku między nimi. Sporo programów DAW obsługuje teraz ARA, w tym Logic Pro, Studio One, Cubase, Nuendo i Reaper, ale najbardziej mile widzianym z nich było bez wątpienia Pro Tools, które w końcu zaakceptowało ARA 2 jakiś czas temu. Avid i Celemony również wykonali z nim świetną robotę, zapewniając użytkownikom Pro Tools płynną inżynierię pojedynczych klipów lub całych ścieżek za pomocą edytora zintegrowanego z DAW za pośrednictwem nowego panelu. Edytory w zakładkach. Wszystkie wersje Melodyne obsługują ARA 2, a jeśli jesteś subskrybentem Pro Tools, masz już wbudowaną monofoniczną wersję Melodyne Essential – wypróbuj ją i przygotuj się na zaskoczenie.

Synchro Arts VocAlign Pro

Zapewnienie bezbłędnej synchronizacji wielu ścieżek wokalnych w dowolnym DAW może być prawdziwym problemem, ale VocAlign Pro całkowicie zdejmuje z Ciebie ten ciężar. Działając jako wtyczka VST, AU, AudioSuite lub ARA (w tym Pro Tools), niesamowite oprogramowanie Synchro Arts zręcznie radzi sobie ze złożonością routingu dowolnej liczby sygnałów do zbiorczego przetwarzania, a następnie zapewnia różnorodne tryby korekcji taktowania i wysokości tonu, z których wszystkie są niezwykle łatwe w użyciu. Vocalign udostępnia narzędzia, takie jak algorytmy wyrównywania wysokości tonu, a także funkcję SmartAlign, która dba o różnice w punktach początkowych i kontroluje sposób wzmacniania lub zmniejszania korekcji.

VocAlign jest równie biegły w łączeniu wielowarstwowych BV, jak i w dopasowywaniu nagrań ADR do nagrań master w postprodukcji i jest niezbędnym narzędziem dla każdego, kto spędza znaczną ilość czasu na profesjonalnym przetwarzaniu wielościeżkowych i/lub dubbingowanych wokali.

— Zobacz też: JMG Sound wprowadziło wtyczkę zniekształcającą Cyberdrive Core —

SSL Native VocalStrip 2

Jeśli jesteś fanem dźwięku SSL, Native VocalStrip 2 oferuje stosunkowo niedrogi sposób na dodanie go do wokalu. Natywny VocalStrip odbiega od zwykłego formatu paska kanałowego dzięki sekcją Compander, De-Esser, De-Ploser i Equalizer, z których każdą można umieścić w dowolnym miejscu ścieżki sygnału. Compander umożliwia redukcję niepożądanych, cichych składowych sygnału (takich jak odgłosy oddechu) przed kompresją; De-Esser i De-Ploser z łatwością radzą sobie z redukcją dźwięków syczących i wybuchowych; a Korektor składa się z pasm wysokiej częstotliwości (30–300 Hz), wysokiego szczytu Q (200 Hz–10 kHz) i niskiego szczytu Q (1–20 kHz). To wszystko są rzeczy bardzo specyficzne dla wokalu, a dzięki charakterystycznej precyzji i połysku SSL, a także doskonałemu wizualnemu sprzężeniu zwrotnemu na modułowych wyświetlaczach, jest to coś, co z łatwością może stać się stałym elementem Twojego szablonu miksowania wokalu.

Tracktion ogłosiło wprowadzenie na rynek nowej wtyczki, która wykorzystuje przetwarzanie oparte na tablicach falowych, aby zaoferować innowacyjne podejście do zniekształceń. Mówi się, że jest to pokręcona wersja wtyczki LOVE, Dawesome HATE jest w stanie wygenerować wszystko, od subtelnego ciepła po „całkowitą destrukcję dźwiękową”.

Silnik wavetable HATE umożliwia użytkownikom przeciąganie i upuszczanie dowolnego pliku audio do GUI wtyczki. Stamtąd układ w stylu pedalboardu umożliwia połączenie do sześciu modułów efektów w celu dostrojenia wyników. Do wyboru jest 29 efektów, od klasycznych narzędzi, takich jak kompresory i filtry, po unikalne moduły kształtowania dźwięku zaprojektowane w celu tworzenia znacznie bardziej dramatycznych efektów.

Dla tych, którzy lubią zagłębiać się w szczegóły i tworzyć własne dźwięki, dostępnych jest wiele opcji – funkcje Drive i Auto Gain są uzupełnione elementami sterującymi, takimi jak Slice, Flat, Edge i Warp, natomiast dalsze kształtowanie tonu jest możliwe za pomocą elementów sterujących Freq Tilt, Punch i Image. Dostępnych jest również mnóstwo zawartości fabrycznej, a ci, którzy szukają gotowych do miksowania dźwięków lub punktu wyjścia dla nowego pomysłu, będą zadowoleni z przeglądania kolekcji ponad 200 profesjonalnie stworzonych presetów.

— Zobacz też: JMG Sound wprowadza wtyczkę przesterującą Cyberdrive Core —

Dawesome HATE jest obsługiwany na komputerach PC z systemem Windows 10 lub nowszym oraz komputerach Mac z systemem macOS 10.13 lub nowszym. Dostępne są wersje wtyczek VST3 i AU.

Dawesome HATE jest już dostępny w cenie 59 dolarów. Tracktion oferuje go z 40% rabatem do 28 marca 2025 r.

JMG Sound wypuściło nową, spakowaną wersję Cyberdrive, niedawno wydanej wtyczki zniekształcającej. Dostępny w United Plugins, Cyberdrive Core oferuje te same 64 modele zniekształceń, co jego większe rodzeństwo, ale z prostszym zestawem elementów sterujących i prostszą ścieżką sygnału.

64 modele zniekształceń wtyczki są podzielone na następujące kategorie:

• Classic: Modele obwodów lampowych, listwowych, tranzystorowych i diodowych.
• Modern: zawiera złożone wielopasmowe przesterowanie, składanie i kompandery.
• Pixel: różne formy awarii bitów, redukcji prędkości, degradacji cyfrowej, szumów i usterek.
• Shape: Różne typy kształtowników, w tym prostowanie, składanie i asymetryczne obcinanie.
• Amp: Modele znanych wzmacniaczy gitarowych i basowych.
• Pedał: Emulacje popularnych pedałów gitarowych.
• Doom: Niezwykle ciężkie niestandardowe zniekształcenia.
• Freak: Zawiera techniki eksperymentalne, takie jak modulacja pierścieniowa, sprzężenie zwrotne, FM i zniekształcenie widmowe.

Podczas gdy Cyberdrive to złożona bestia, która pozwala użytkownikom łączyć do trzech zniekształceń, eksperymentować z różnymi konfiguracjami routingu i korzystać z wbudowanego modułu sprzężenia zwrotnego i dodatkowych efektów, wersja Core oferuje znacznie prostsze podejście. Użytkownicy mogą załadować jeden z dołączonych trybów przesterowania na raz, zanim dostosują efekt za pomocą parametrów wtyczki Mix, Drive i Control. Dostępne są filtry górno- i dolnoprzepustowe, a także funkcja automatycznej kompensacji wzmocnienia, która zapewnia spójność poziomów wyjściowych i wejściowych.

— Zobacz także: Overloud THU v2 – nowa wersja flagowej wtyczki do modelowania wzmacniaczy gitarowych —

Cyberdrive Core jest obsługiwany na komputerach PC z systemem Windows 8 lub nowszym oraz komputerach Mac z systemem macOS 10.10 lub nowszym. Dostępne są wersje wtyczek VST, VST3, AU i AAX.

Cyberdrive Core jest już dostępny i będzie oferowany w początkowej cenie 9 euro do 31 marca 2025 r. Pełna cena wyniesie 39 euro.