Transient Shaper, znany również jako Transient Designer, jest użytecznym procesorem dynamiki do dodawania ataku i uderzenia do bębnów i innych instrumentów. W tym artykule przyjrzymy się wielu popularnym obecnie dostępnym wtyczkom, które możesz wypróbować (w tym za darmo) w swoich miksach.

12 najlepszych kształtów przejściowych do dodawania ciosu

Beatformer – Accusonus

Beatformer to wszechstronne narzędzie do przetwarzania perkusji firmy Accusonus, które nie jest wtyczką transjentową w tradycyjnym sensie, ponieważ ma podstawowe sterowanie korektorem i przetwarzaniem dynamiki. Cena: 99 USD. Odwiedź stronę Accusonus, aby uzyskać więcej informacji.

Zobacz też: 5 najlepszych bibliotek flet dla NI Kontakt, Sine Player i Opus 

Multi Transient – Audio Assault

Multi Transient to wielopasmowy konstruktor z czterema zakresami: niskie, niskie, średnie, wysokie, średnie i wysokie. Każdy pas jest wyposażony w niezależne sterowanie. Wtyczka pozwala tworzyć nawet najbardziej dynamiczne bębny. Po prostu włącz Multi Transient, zmniejsz sustain w niskich średnich i dodaj atak w high end. Zwrotnice są naprawione. Cena: 59 dolarów.

Transgressor – Boz Digital Labs

Transgressor firmy Boz Digital Labs jest wyjątkowy, ponieważ zapewnia dwa niezależne 3-pasmowe moduły EQ, jeden do ataku i jeden do podtrzymania. Pozwalają na kształtowanie dźwięków ataku w sposób, w jaki większość tradycyjnych wtyczek nie jest w stanie. Transgressor daje również możliwość nasłuchiwania każdego ataku i indywidualnego utrzymania komponentów. Cena: 149 USD.

Physion – Eventide

Wtyczka Eventide Physion (pierwotnie wydana jako Fission) umożliwia rozdzielenie dźwięku na części przejściowe i tonalne do niezależnego przetwarzania. Narzędzie jest raczej modułem multiefektów, który działa na transjentach. Cena: 179 USD.

Zobacz też: 5 najlepszych stron internetowych do tworzenia muzyki online 

Punctuate – Eventide / Newfangled Audio

Newfangled Audio opisuje Punctuate jako wtyczkę do tymczasowego podświetlania. To kształtowanie przejścia zostało przeniesione na zupełnie nowy poziom, ponieważ użytkownicy mogą korzystać z maksymalnie 26 pasm! Punctuate świetnie sprawdza się na perkusji i innych instrumentach, gdzie ważny jest aspekt perkusyjny. Wiele pasm pozwala na precyzyjne dostrojenie i niezauważalne dla ludzkiego słuchu. Cena: zawiera Elevate Mastering za 199 USD.

One – IK Multimedia

Wtyczka IK Multimedia One to uniwersalne narzędzie do masteringu IK. Zawiera wiele wspaniałych możliwości kształtowania tonów, z których jedną jest pokrętło do zwiększania lub zmniejszania szczytów w miksie lub na masterze. Dzięki One możesz naprawić nawet tępe bębny. Cena: 99 USD.

Neutron 3 Transient Shaper – iZotope

Moduł Transient Shaper w Neutron to wielopasmowy shaper, który zapewnia trzy globalne tryby dla każdego pasma. Transient shaper jest dostępny jako jeden z wielu fantastycznych modułów do miksowania muzyki w standardowym interfejsie Nectar 3, a także jako samodzielna wtyczka. Podstawowy zestaw Neutron 3 będzie kosztował 249 USD, a jego zaawansowana wersja będzie kosztować 3399 USD.

PUNCH – Mastering The Mix

ANIMATE by Mastering The Mix to potężna wtyczka do miksowania i masteringu utworu. Zawiera cztery główne moduły, z których jeden to rozdzielacz form przejściowych o nazwie PUNCH. To jedno z najtańszych urządzeń, jakie można dziś kupić. Cena: 17 dolarów.

MH TransientControl – Metric Halo

MH TransientControl firmy Metric Halo istnieje od lat i ma wielu fanów. Łatwo zrozumieć, dlaczego tak wielu producentów uwielbia tę wtyczkę. Prosty panel sterowania zapewnia wszystkie podstawowe elementy sterujące potrzebne do szybkiego rozpoczęcia pracy. Cena: 129 USD.

Transient Master – Native Instruments

Transient Master jest tak prosty, że nie ma o nim wiele do powiedzenia. Tylko trzy pokrętła: atak, podtrzymanie i ogólna głośność (wzmocnienie). Zawieś go na partii do przetworzenia i wymieszaj do smaku. Cena: 89 dolarów.

Transient Shaper – Softube

Wtyczka Softube Transient Shaper zapewnia działanie dwuzakresowe. Pozwala to użytkownikom na oddzielne manipulowanie elementami o wysokiej lub niskiej częstotliwości w celu ataku i podtrzymania. Sterowanie atakiem (uderzeniem) i podtrzymaniem ma przełączniki, które można ustawić na hi, lo lub wide. Użyj ich, aby ustawić atak i utrzymać kontrolę na minimum lub maksimum zwrotnicy. Cena: 89 dolarów.

Smack Attack – Waves

Waves Smack Attack zawiera wszystkie zwykłe elementy sterujące, które można znaleźć we wtyczkach do strojenia transjentów. Komponenty Attack i Sustain mają zaawansowane sterowanie kształtem, czasem trwania i odczuciem, które, gdy są używane razem, zapewniają szeroki zakres kreatywnych możliwości. Cena: 69 dolarów.

Wspomnij słowo „normalizacja” w grupie nagrywającej i przetwarzającej, a niektórzy „eksperci” powiedzą, że normalizacja jest sposobem amatorskim i nigdy nie powinna być wykonywana. Inni powiedzą Ci, że jest to przydatna funkcja. Więc kto ma rację? Obalmy mity, które otaczają tę terminologię.

Co to jest normalizacja dźwięku i jak ją zastosować?

Co to jest?

Istnieją dwa rodzaje normalizacji – szczytowa i średnia. Peak określa maksymalny (szczytowy) poziom pliku audio, a następnie podnosi (lub obniża) go do poziomu docelowego. Ten docelowy poziom szczytowy często wynosi 0 dBFS (maksymalna dostępna wartość), ale może być na innym poziomie, na przykład 6 dB poniżej wartości maksymalnej. Normalizacja średnia określa średni poziom pliku audio i podobnie podnosi lub obniża go do poziomu docelowego.

Jaka jest różnica między średnim a szczytowym poziomem?

Shure ma cudowną analogię: Himalaje mają średnią wysokość 5400m, ale szczyt Everestu wynosi 8848m. Mierniki głośności reprezentują średni poziom sygnału, więc niektóre dźwięki perkusyjne często nie rejestrują tak wysokiego odczytu miernika, nawet jeśli sygnał jest zniekształcony.

Nasze uszy mają tendencję do postrzegania na podstawie średniego poziomu, a nie jego szczytu. Na przykład szybko wydawany dźwięk perkusyjny może mieć wysokie szczyty, ale niskie średnie, więc ogólnie nie brzmi tak głośno. Z drugiej strony, zniekształcony akord gitary – którego głośność cały czas rośnie – może mieć ten sam poziom szczytowy, co dźwięk perkusyjny, ale ze względu na średnicę będzie brzmiał znacznie głośniej. Wiele programów DAW oferuje pomiary, które pokazują zarówno poziomy szczytowe, jak i średnie.

Zobacz też: Najlepsze wtyczki VST: emulacje konsoli SSL

Czy normalizacja degraduje dźwięk?

Tym, którzy twierdzą, że normalizacja może pogorszyć dźwięk, tak, rzeczywiście może to zrobić, jeśli stworzysz wehikuł czasu i cofniesz się do połowy lat 80., a następnie wykonasz przetwarzanie Sound Designer na komputerze Mac Plus. W czasach, gdy istniały 16-bitowe silniki audio, prawie każde przetwarzanie mogło teoretycznie powodować degradację, ponieważ niektóre operacje zaokrąglały cyfry reprezentujące dźwięk. Jeśli złożysz kilka przetwarzania, a niektóre z nich były z błędami, to w sumie dźwięk będzie z problemami. Przy nowoczesnych silnikach audio o wysokiej rozdzielczości (np. 32-bitowy zmiennoprzecinkowy) nie stanowi to po prostu problemu. Matematyka z łatwością radzi sobie z ogromnymi liczbami.

Czy normalizacja nie wpływa na stosunek sygnału do szumu pliku audio?

Nie. Nie różni się to od włączenia regulacji głośności. Jeśli poziom szumów pliku audio wynosi -88dB i osiąga szczyt na poziomie -12dB, normalizacja szczytu do -6dB sprawi, że wszystko będzie głośniejsze o 6dB – poziom szumu wyniesie -82dB, a szczyt będzie -6dB. Stosunek sygnału do szumu nie zmienia się, chociaż bezwzględny poziom szumów będzie o 6 dB wyższy.

Zobacz też: 5 wtyczek, które skleją Twój miks!

Równoważenie głosu sekunda po sekundzie – czy to przydatne?

Nie zawsze normalizujesz dźwięk do 0db. Możesz ustawić balans na docelowym poziomie. Często w wokalu niektóre frazy są śpiewane ciszej lub na wyższym poziomie. Izolując je i normalizując do akceptowalnego poziomu, będziesz w stanie stworzyć bardziej spójną i równomierną partię (i będziesz w stanie wyeliminować/osłabić kompresor). Oczywiście wokale mają naturalną dynamikę, której nie chcesz sterylizować – więc używaj uszu. Dostosuj poziomy tylko wtedy, gdy trzeba je wyregulować.

Należy pamiętać, że normalizacja jest narzędziem. Jak każde narzędzie, wyniki uzyskane za pomocą tego narzędzia zależą od tego, kto z niego korzysta i w jaki sposób. Nie bój się normalizować, ale nie naciskaj też przycisku „normalizuj” na każdym źródle. Jak wspomnieliśmy na początku, obie strony mają rację – więc wybierz odpowiednie narzędzie do odpowiedniej pracy, a wszystko będzie dobrze.

Wcześniej zastanawialiśmy się, czym jest wokoder, gdzie jest używany i jakie są fakty historyczne. Do dziś wokoder pozostaje artystycznym narzędziem do tworzenia zrobotyzowanej mowy syntetyzowanej w produkcji audio i filmowej. Zebraliśmy 6 świetnych wtyczek, które możesz dodać do swojej kolekcji!

EVOC 20 PS – Apple

W zestawie z Logic Pro X. Cena: 199 USD.

To wokoder i syntezator polifoniczny, który jest dostarczany z doskonałym zestawem instrumentów wirtualnych Logic Pro. Interfejs jest przystępny i dobrze zorganizowany – po zrozumieniu trzech trybów (Analiza, Synteza, Wokoder) i skonfigurowaniu wejścia łańcucha bocznego natychmiast uzyskasz wyniki. Syntezowana sekcja może być mieszanką dwóch sygnałów lub falą modulowaną FM. Wbudowana modulacja, generowanie szumów, wbudowane efekty i fajna funkcja Freeze (która zamraża bieżący wokodowany dźwięk) to ładne uzupełniające się funkcje.

Vocal Synth 2 – iZotope

Cena: 199 USD

Ta wtyczka od iZotope jest niezwykle potężna i brzmi świetnie od pierwszego uruchomienia. Nauka zajmie trochę czasu, ponieważ ma niezwykle zaawansowane funkcje. Istnieją trzy główne tryby, o których należy pamiętać poza kolejnością:

• AUTO: wewnętrzny syntezator, używany do generowania dźwięku. Wklej go na ścieżce audio i naciśnij przycisk odtwarzania.
• MIDI: W tym trybie możesz kontrolować harmonie generowane przez kontroler MIDI (taki jak klawiatura).
• SIDECHAIN: W tym trybie możesz sterować innym syntezatorem, gitarą lub innymi źródłami dźwięku za pośrednictwem modułów Vocal Synth.
• Ekrany pomocy zawierają jasne i zwięzłe instrukcje konfiguracji dla każdego trybu.

Oprócz modułu Vocoder są jeszcze cztery – Biovox, Compuvox, Talkbox i Polyvox. Interfejs wykorzystuje ładną grafikę, aby pokazać względny wpływ każdego z nich.

Istnieje również wiele efektów dźwiękowych, które można łatwo przeciągać i upuszczać w dowolnej niestandardowej konfiguracji. W szczególności moduł Shred tworzy ziarnisty efekt jąkania.

— Zobacz też: Czy istnieje różnica między Mac i Windows w tworzeniu muzyki w 2022 roku? —

MVocoder – Melda Production

Cena: 57 USD

MVocoder to wielofunkcyjne urządzenie, które jest dostarczane z obszerną 102-stronicową instrukcją i pozwala manipulować / modulować każdy możliwy parametr. Cztery sekcje modulatora obejmują kształty, obwiednie i wiele innych. Sekcje Band Graph i Band Matrix sprawiają, że jest to potężne narzędzie. Na pokładzie znajduje się sekcja upsamplingu i możliwość przetwarzania mid/side.

Im więcej czasu z nim spędzaliśmy, tym bardziej go lubiliśmy. Ciągle odkrywaliśmy nowe funkcje, interfejsy graficzne i niesamowite poziomy kontroli, które zaowocowały niuansami i ekstremalną wariacją dźwiękową. Ma nawet 11 stylów interfejsu z niestandardowymi kolorami, które pasują do Twojego gustu estetycznego. MVocoder jest przeznaczony dla tych, którzy chcą dogłębnie zbadać vocoder ze ścisłą kontrolą i programowalnością na każdym kroku.

Vocalizer Pro – Sonivox

Cena: 199 USD

Vocalizer Pro ma oszałamiający, choć początkowo onieśmielający interfejs i zapewnia dostęp do czterech identycznych modułów syntezy widmowej z konfigurowalnymi możliwościami routingu. Moduły obejmują różne metody syntezy, koperty, filtry wielomodowe i LFO. Jest wbudowana zakładka Efekty dla EQ, Chorus, Delay i Reverb, a także doskonały system przeglądarki oparty na stylach. Osiem padów Snapshot umożliwia szybki dostęp do niestandardowych ustawień wstępnych, a osiem padów akordów wyzwala nuty i akordy klawiatury. Gdy zrozumiesz jeden moduł i wpływ różnych metod syntezy, jesteś gotowy do pracy.

Lector Vocoder – Waldorf

Cena: 179 USD

Lector Vocoder to interfejs w jednym oknie, który zawiera cztery główne sekcje: sterowanie wejściem z niejawnym wykrywaniem zrozumiałości, syntezator (2 sekcje oscylatora, filtr i wzmacniacz), bank filtrów Vocoder z modułami kontroli i analizy oraz wbudowany sekcja Efekty, która zawiera: overdrive, chorus, delay i reverb. Zajęło trochę czasu, zanim to urządzenie zrobiło to, co chcieliśmy, ale wyniki były wystarczająco dobre. Zalecamy uważne przeczytanie instrukcji, aby uniknąć rozczarowania. Silnik dźwiękowy Waldorf jest dobrze znany, szanowany i zapewnia solidne podstawy do wokodowania w tej wtyczce.

Orange Vocoder IV – Zynaptiq

Cena: 189 USD (cena starej wersji)

Orange Vocoder IV to najnowsza propozycja innowacyjnych deweloperów Zynaptiq, która jeszcze nie została wydana. Trudno mówić o jakichkolwiek osobistych komentarzach, więc weźmy oficjalne informacje.

Oryginalnie opracowany przez Prosoniq w 1998 roku, ORANGE VOCODER ewoluował przez liczne iteracje i zawsze cieszył się popytem do dziś. Ma reputację najbardziej przejrzystego dźwięku i elastycznych ustawień. Pod maską 32-głosowych syntezatorów, osiem algorytmów wokodera (od obwodów analogowych po tryby cyfrowe), filtr, odbicia, pogłos, 10-pasmowy korektor i wiele więcej!

— Zobacz też: Dźwięk przestrzenny 8D i jak to zrobić —

Vocoding to nie tylko zniekształcenie głosu czy robotyzacja; Jest to unikalna forma syntezy krzyżowej, która dobrze współpracuje z różnymi materiałami źródłowymi i dźwiękiem na żywo. Jeśli w przeszłości nie eksperymentowałeś z wokoderami, teraz jest na to odpowiedni moment. Być może zainspiruje Cię to do nowych kierunków w twórczości.

Jeśli nagrałeś swój utwór w Cubase i chcesz wyeksportować poszczególne utwory, aby wysłać je do miksowania i masteringu, oto przewodnik szybkiej konfiguracji. Wcześniej rozważaliśmy eksport do Pro Tools, Cubase okazał się pod tym względem nieco bardziej skomplikowany.

1. Ustaw lokalizatory na górze osi czasu, aby uchwycić utwór od początku do końca. Jest to konieczne, aby Cubase nie wyeksportował „pustego miejsca”, ale zapisał całą ścieżkę.
2. Przejdź do Plik > Eksportuj i wybierz Miksowanie audio.
3. W sekcji Kanały audio zaznacz pole obok każdej ścieżki, którą chcesz wyeksportować pojedynczo. Tutaj zobaczysz również swoje ścieżki midi, które również można zapisać.
   3.1 Notatka. Jeśli używasz Cubase Artist lub dowolnej starszej wersji Cubase, nie będziesz mógł wybrać wielu ścieżek (co sprawia, że ​​proces ten jest wręcz bolesny, ponieważ musisz eksportować każdą ścieżkę osobno). To to samo, co hit „solo”, a następnie eksport i tak dalej dla każdego utworu.
4. Utwórz foldery z nazwą projektu. Pamiętaj, że Cubase doda dowolną nazwę do nazwy utworu. Na przykład: utwór nazywa się „Ghetto Metal”, kiedy klikniemy przycisk „Eksportuj”, otrzymamy pliki o nazwach „Ghetto Metal-Bass 03”, „Ghetto Metal Hi-Hat 04” i tak dalej.
5. Ustaw format pliku, częstotliwość próbkowania i głębię (na przykład: wav, 44.1-16bit).
6. Teraz po prostu kliknij „eksportuj” i zrelaksuj się. Po zakończeniu procesu wszystkie utwory zostaną umieszczone w wybranym folderze.

Jeśli chcesz, aby inżynier miksowania pokochał Cię jeszcze bardziej, możesz spakować folder i wysłać mu swój projekt jako pojedynczy plik.

Firmy takie jak CDBaby i Tunecore sprawiają, że ich ceny są nieco mylące, a to nie przypadek. Jeśli CDBaby zapłaci 49 dolarów za wystawienie albumu, a Tunecore kosztuje 38 dolarów, to większość muzyków z ograniczonym budżetem prawdopodobnie woli Tunecore. Ale sama współpraca z tymi agregatorami ma znaczną różnicę, a w tym artykule postaramy się znaleźć kluczową różnicę między tymi usługami.

Gdzie najlepiej sprzedawać swoją muzykę? Porównaj CDBaby i Tunecore

Dla uproszczenia porównajmy sprzedaż albumów i pojedynczych egzemplarzy. Ale zanim zaczniemy, zadajmy sobie filozoficzne pytanie: czy powinieneś sprzedawać swój album?

Dla większości muzyków liczy się tylko sprzedaż w iTunes, akcje Apple Music i Spotify, ponieważ prawdopodobnie będą generować lwią część przychodów dla niezarejestrowanych artystów. W rzeczywistości jest bardziej prawdopodobne, że zarobisz więcej pieniędzy na streamingu niż na iTunes, ponieważ większość albumów w iTunes po prostu nie jest kupowana.

94% utworów w iTunes (około 7,5 miliona utworów) zostało sprzedanych mniej niż 100 razy. Więc szanse, że sprzedasz więcej niż 100 egzemplarzy są bardzo małe. Podsumowując jeszcze bardziej przygnębiające statystyki, 32% utworów w iTunes sprzedało się tylko w jednym egzemplarzu!

Zobacz też: 9 najlepszych mikrofonów ASMR na każdą kieszeń w 2021 r.

Ale spójrzmy na to z innej strony, streaming szybko się rozwija i przekroczył 229,5 miliona słuchaczy na całym świecie. Jeśli nie masz teledysku z ponad milionem prawdziwych wyświetleń, nie ma sensu wystawiać swojej muzyki na sprzedaż. Oczywiście fajnie jest powiedzieć „albo kup mój album na iTunes”, ale prawda jest taka, że ​​nikt nie kupuje twojego albumu, nie dlatego, że jest zły, ale dlatego, że nikt o nim nie wie.

Rzućmy okiem na rapera Drake’a i jego sprzedaż

СStrona Drake’a na Facebooku ma 35 milionów polubień. Można więc śmiało powiedzieć, że 35 milionów ludzi na świecie słyszało o muzyce Drake’a (inaczej po co by im potrzebna jego strona?).

Teraz spójrz na sprzedaż albumów:

• Jego ostatni album sprzedał się w 35 milionach egzemplarzy? Nie.
• Czy kiedykolwiek zostanie sprzedanych 35 milionów egzemplarzy? Oczywiście nie.

W sierpniu 2016 Nothing Was The Same sprzedało 1 700 000 albumów.

To wciąż imponująca liczba, ale procentowo to tylko 4,85% wszystkich osób, które polubiły jego stronę na Facebooku. Mniej niż 5% osób, które lubią Drake’a, kupiło jego album!

Ile kopii może wykonać młody/niepodpisany artysta z 2000 polubień w mediach społecznościowych? Najprawdopodobniej poniżej 100 egzemplarzy. A jeszcze bardziej prawdopodobne, tylko 1 egzemplarz. Jeśli jednak spojrzymy na statystyki streamingu Drake’a, zobaczymy zupełnie inny obraz. Jego album, Scorpion, był transmitowany ponad miliard razy w pierwszym tygodniu po premierze, co czyni go jednym z najpopularniejszych artystów wszechczasów.

Tak jak wiemy, że 1% populacji kontroluje 99% pieniędzy całej ludzkości, 1% muzyków sprzedaje 99% muzyki.

W rzeczywistości w 2007 roku na 8000 utworów wydanych w iTunes tylko 102 albumy sprzedały się w ponad milionie kopii. Ten trend nigdy się nie zmieni i prawdopodobnie stanie się jeszcze wyraźniejszy. Więc zanim zdecydujesz się sprzedać swoją muzykę, dobrze jest po prostu umieścić ją na Soundcloud, dopóki nie pojawi się więcej fanów. W żadnym wypadku nie odradzamy sprzedaży swoich utworów i vice versa, jesteśmy gotowi do wysokiej jakości miksowania i masteringu, abyś mógł wyrazić swój pomysł jeszcze bardziej wyraziście, ale tutaj przyjrzymy się suchym liczbom, które nie zawsze spełnić oczekiwania.

Zobacz też: Który format wtyczki jest lepszy, VST czy AAX? Kluczowe różnice

Jak zrozumieć, że twoja muzyka staje się coraz bardziej popularna? Dziś takim narzędziem są wyświetlenia i subskrybenci YouTube. Jeśli nie ma rosnących statystyk, nie rozwijasz swojej bazy fanów. Muzyka po prostu nie znajduje swojej publiczności.

Okej, zrozumiałem! Nikt nie kupi mojego albumu, ale nadal chcę go sprzedać, bo jestem szalony. Gdzie lepiej go umieścić, na CDBaby czy Tunecore? – czytelnik będzie oburzony.

plusy: CDBaby

To, co kochamy w CDBaby, to to, że sprzedają twój album (pobierają jednorazową opłatę) za 49 USD. Ponadto będziesz musiał zapłacić dodatkowe 20 USD, jeśli potrzebujesz kodu kreskowego, jeśli oprócz dystrybucji cyfrowej chcesz sprzedawać fizyczne nośniki w sklepach muzycznych (w celu raportowania SoundScan).

Minusy:

Główną wadą jest to, że pobierają 9% wszystkich opłat licencyjnych na opłacenie opłat administracyjnych.

plusy: Tunecore

Pierwszą rzeczą, jaką zauważysz w Tunecore, oprócz nowoczesnego projektowania stron internetowych, jest to, że jest znacznie tańszy niż CDBaby. Za jedyne 35,99 $ możesz sprzedać swój album (jest jednak haczyk w postaci corocznego odnowienia). W przyszłym i każdym kolejnym będziesz musiał zapłacić 59 dolarów. Powodem, dla którego Tunecore pobiera roczną opłatę, jest to, że Tunecore nie pobiera żadnych opłat licencyjnych (cały dochód trafia do artysty). Oczywiście zaletą Tunecore jest to, że nie musisz płacić procentu swoich tantiem, ale wadą jest to, że musisz płacić co roku opłatę hostingową (ma to zarówno pozytywną, jak i negatywną stronę, ale więcej na ten temat później).

Kolejnym plusem Tunecore jest to, że możesz wykorzystać swoje zarobki do płacenia za usługi tej samej witryny, takie jak roczna opłata za odnowienie (co jest drobną ucztą, ale całkiem wygodną).

Tunecore ma również małe promocje, takie jak 200 darmowych słuchowisk radiowych za zarejestrowanie się na stronie. Jak bardzo jest to przydatne, nie mamy pojęcia, bo nie znamy nikogo, kto by korzystał z tej funkcji i mówił o niej z podziwem.

Zobacz też: Bezpłatna dystrybucja muzyki: 7 najlepszych usług dla Spotify w 2022 roku

Cóż, kolejną zaletą Tunecore, której nie znaleźliśmy na CDBaby, jest to, że jeśli twoja muzyka ma wcześniejszą historię sprzedaży (co oznacza, że ​​twoje ostatnie wydanie było dobre lub miało dobre recenzje w mediach / wyświetlenia filmów), to jest bardziej prawdopodobne, że trafisz na różne sekcje premium iTunes, Apple Music lub Spotify.

Minusy:

Tunecore ma znacznie bardziej przyjazną dla użytkownika konstrukcję niż CDBaby, ale wydaje się, że ułatwia to rozstanie się z pieniędzmi. Musisz podać sporą ilość informacji.

Co jest bardziej opłacalne: Tunecore czy CDBaby?

Oczywiście każdy muzyk będzie miał własny budżet, ale większość niepodpisanych artystów tworzących własną muzykę dostanie około 0,005 centa za strumień. Załóżmy, że dostajesz 100 000 odtworzeń rocznie. Potencjalny dochód wyniesie 500 USD (100 000 x 0,005).

Ponieważ CDBaby pobiera 9% tantiem, dasz im 45 USD (500 x 9%) swoich zarobków, podczas gdy z Tunecore zapłacisz 59 USD za roczną lokatę. Tak więc CDBaby jest lepsze dla mniejszych/młodszych artystów, którzy nie przekraczają 150 000 odtworzeń.

Narysujmy paralelę. Na przykład będziesz mógł przeprowadzić milion przesłuchań rocznie, w którym to przypadku zarobki wyniosą 5000 USD. Jeśli oferta jest na CDBaby, dostaną 450 dolarów tantiem (!), podczas gdy Tunecore pobierze jedynie opłatę roczną w wysokości 59 dolarów.

Mamy nadzieję, że to da Ci ogólne pojęcie o tym, z kim się skontaktować w sprawie dystrybucji muzyki, ale jeśli stworzyłeś wysokiej jakości utwór i brakuje mu nasycenia i głośności, zrobimy dla Ciebie wysokiej jakości mastering.

Wtyczki korekcji wysokości tonu stały się kluczowymi narzędziami w nowoczesnym miksowaniu muzyki, ponieważ umożliwiają inżynierom szybkie rozwiązywanie problemów z niedokładnością w nagranym wokalu. Ale to nie wszystko, co mogą zrobić, wiele osób używa ich do rozwiązywania problemów na ścieżkach instrumentalnych, takich jak gitary basowe i smyczki. Dwa najczęstsze sposoby to stworzenie nadmiernie przekręconego efektu T-Pain/Cher lub staranne ręczne opracowanie bez zauważalnych zakłóceń.

Na tej liście wyróżniamy szereg potężnych narzędzi do strojenia i korekcji wysokości tonu, których możesz bezpiecznie używać w swoich miksach.

10 najlepszych wtyczek do strojenia wokalu, które powinieneś wypróbować!

Celemony Melodyne 4

Melodyne jest prawdopodobnie najpopularniejszą wtyczką wśród inżynierów. Pomimo intuicyjnego interfejsu, posiada inteligentną technologię o nazwie DNA (Direct Note Access), która pomaga naprawić każdą warstwę nagranej gitary akustycznej (rozbija się na akordy i oferuje narzędzia do wygodnej interwencji). Przy prawidłowym postępowaniu efekt Melodyne jest subtelny. Zalecamy unikanie częstego korzystania z funkcji automatycznych i synchronizacji, ponieważ może to spowodować przesunięcia nut. Podczas miksowania i masteringu nasi inżynierowie starają się dostroić wokale tak dyskretnie, jak to możliwe, aby słuchacz nie zauważył zakłóceń osób trzecich.

Antares Auto-Tune Pro

Początki wtyczek do strojenia głosu w czasie rzeczywistym rozpoczęły się w 1997 roku od Antares i ich produktu Auto-Tune, który, podobnie jak Melodyne, jest uważany za złoty standard w branży. W ciągu ostatnich 20 lat Antares udoskonalił swoją technologię dzięki wspaniałym funkcjom przedstawionym w prostym interfejsie graficznym. Obecna wersja Auto-Tune Pro jest jedną z niewielu wtyczek do korekcji skoku na tej liście, które mogą być hostowane na DSP, w tym przypadku na platformie UAD 2. Tonalność. Główną cechą Auto-Tune Pro była obsługa ARA w programach DAW, takich jak Logic Pro X i Studio One. ARA wielokrotnie okazała się bardzo przydatnym przepływem pracy, ponieważ przyspiesza przepływy pracy poprzez głęboką integrację z programem DAW.

Antares Auto-Tune Access

Jest to lżejsza wersja, która kosztuje jedną czwartą ceny Auto-Tune Pro, ale nie obejmuje harmonogramu i zaawansowanych ustawień. Chociaż to, co jest w lekkiej formie, pozwoli również skorygować wykonawcę. Jeśli szukasz łatwej w użyciu wtyczki do strojenia głosu, Auto-Tune Access to dobry wybór.

Zobacz też: 10 najlepszych saturatorów VST na świecie!

Antares Auto-Tune EFX+

Auto-Tune EFX+ to najnowszy produkt firmy, zapewniający kreatywne rozwiązanie do kształtowania melodii i charakteru występu. Jest na swój sposób wszechstronny i przeznaczony do nowoczesnego przetwarzania wokalu. Subtelne rozwiązania i ekstremalne mutacje głosu znajdziesz tutaj. Zestaw zawiera ponad 100 ustawień wstępnych, z których wiele zostało zaprojektowanych przez najlepszych producentów, w tym Mike’a Deana, Richarda Devina i Jeffa Rohna. EFX+ zawiera również XY Pad, który pozwala szybko i łatwo kontrolować parametry każdego modułu efektów w czasie rzeczywistym.

Waves Tune Real-Time

Waves Tune Real-Time to wtyczka zaprojektowana specjalnie do korekcji wysokości tonu. Kolekcja narzędzi firmy zawiera wiele niezbędnych wtyczek i oczywiście tuner głosu jest niezbędny. Jest to lekkie i szybkie narzędzie do minimalnej interwencji. Nie należy oczekiwać od niego niesamowitych funkcji (przynajmniej nie potrafi skorygować skrajnie nierównego wokalu – efekt staje się zauważalny i nieprzyjemny), ale jeśli błędy wykonawcze nie są duże, to Waves Tune Real-Time pokazuje się w całej okazałości.

Zynaptiq PITCHMAP

PITCHMAP od Zynaptiq to zupełnie inny rodzaj wtyczki od tych na tej liście. Ten instrument przetwarza wysokość poszczególnych dźwięków. Na rynku nie ma podobnych wtyczek. Możesz użyć PITCHMAP do zmiany melodii i harmonii dowolnego utworu. Nadaje się do tworzenia dem, akordów, melodii i innych pomysłów. Może być również używany w remiksowaniu, aby zmienić całą strukturę melodyczną utworu.

Waves Tune

Jeśli masz ograniczony budżet i szukasz łatwej w użyciu wtyczki do korekcji wysokości tonu, polecamy Waves Tune. Cena bazowa to 249 USD, co jest całkiem uczciwe, jednak jeśli uważnie śledzisz wiadomości firmy, najprawdopodobniej znajdziesz ją w jednej z promocji za jedyne 29 USD. To doskonały stosunek jakości do ceny. Waves Tune nie ma ozdobników i dogłębnych ustawień, które mają inne produkty, ale z godnością poradzi sobie ze swoją funkcją.

MeldaProductions MAutoPitch

Możesz otrzymać bezpłatną kopię od MeldaProductions. Ich wtyczka MAutoPitch jest częścią dużego bezpłatnego pakietu dostępnego na oficjalnej stronie internetowej. Jest nieco podobny do Waves Tune Real-Time, ma proste ustawienia i minimalne zużycie procesora.

Zobacz też: 10 najlepszych wtyczek pogłosowych na świecie!

Synchro Arts Revoice Pro 4

ReVoice Pro to pakiet oprogramowania, który umożliwia synchronizację dwóch lub więcej ścieżek wokalnych z masterem głównym. Mogą to być ADR, alternatywne produkcje, wokale muzyczne, a nawet nagrania instrumentalne. Może synchronizować zarówno czas, jak i wysokość, ale możesz wykluczyć, że jego ręczna korekcja wysokości dźwięku jest bardzo wyrafinowana i ugruntowana wśród inżynierów mikserów. Revoice Pro jest używany na całym świecie przez wiodących profesjonalistów.

Revoice Pro jest znany m.in. z wyjątkowej zdolności do automatycznego przenoszenia charakterystyki wysokości tonu i taktowania z jednego pliku audio do drugiego. Łatwo przeoczyć, jak dobrze nadaje się do podstawowego strojenia wokalu. To nie tylko dokładne i czyste brzmienie, ale także intuicyjne i łatwe w użyciu.

zplane vielklang

Vielklang firmy zplane to kolejne przydatne narzędzie do strojenia głosu, które może automatycznie generować harmonie. Wtyczka może dodać do 4 bardzo naturalnych harmonii opartych na tonacji i tonacji utworu. Vielklang jest dostępny w dwóch wersjach: LE i Full. Pełna wersja zawiera zaawansowane elementy sterujące edycją skoku, podobne do innych wtyczek wymienionych na tej liście. Uzyskaj szybki i łatwy dostęp do wysokości tonu, timingu, kontroli vibrato, zmiany formantów i wielu innych opcji edycji.

Naprawa problemów fazowych może nie jest najbardziej ekscytującym zadaniem w produkcji i miksowaniu, ale można to łatwo rozwiązać za pomocą wtyczek.

Problemy fazowe, które pojawiają się po przechwyceniu sygnału z jednego źródła (na przykład z górnego i dolnego mikrofonu nagrywającego werbel) mogą doprowadzić do pogorszenia czytelności miksu jako całości. Chociaż operacje najlepiej rozwiązywać w źródle, istnieje wiele wtyczek, które ułatwiają poprawianie szczegółów w programie DAW. Oto sześć naszych ulubionych:

1. UAD Little Labs IBP

Niezawodny klon oprogramowania bloku sprzętowego Little Labs. Ta prosta, ale efektywna wtyczka dla platform Universal Audio UAD-2 pozwala dostosować opóźnienie czasowe, usunąć niechciany dźwięk poprzez filtrowanie podczas łączenia sygnałów audio poza fazą i częściowo poza fazą. Wtyczka jest w pełni uwierzytelniona przez Little Labs i jest „kreatywna”, umożliwiając dostosowanie zarówno fazy, jak i koloru tonalnego. Koszt licencji to 99 USD.

2. Sound Radix Auto Align

Jest to wygodny sposób pracy w trybie automatycznym. Podczas nagrywania instrumentów na więcej niż jednym mikrofonie dźwięk dociera do urządzenia przechwytującego w nieco innym czasie, powodując, że niektóre częstotliwości wzajemnie się znoszą, a inne nawarstwiają/nawarstwiają w nienaturalny sposób. Zjawisko to znane jest jako efekt filtra grzebieniowego. AUTO-ALIGN przeanalizuje nagranie i automatycznie skompensuje opóźnienie między mikrofonami z dokładnością próbki, znacznie poprawiając wynikowy dźwięk. Cena: 149 USD.

3. MeldaProduction MAutoAlign

Jest to ta sama automatyczna wtyczka, co jej poprzednik. Jest niezwykle łatwy w użyciu: umieść go na kanałach, naciśnij przycisk „Analizuj”, a wtyczka inteligentnie wybierze czasy w celu dalszego dostosowania. Domyślnie narzędzie przechwytuje każdą ścieżkę iw razie potrzeby odwraca polaryzację niektórych z nich. W tym przypadku nie jest przeprowadzana żadna filtracja, co nie wpływa na charakter źródła. Począwszy od wersji 11, MAutoAlign blokuje fazę dla każdej częstotliwości i kompensuje różnice faz spowodowane przez mikrofony i inny sprzęt nagrywający. Koszt: 49 euro.

4. Eventide Precision Time Align

Chcesz przesunąć taktowanie sygnału o minimalną wartość? Programiści Eventide powracają z bardzo funkcjonalną wtyczką. Nagrywanie perkusji, gitary elektrycznej lub wokalu za pomocą więcej niż jednego mikrofonu może być wyzwaniem. Podczas gdy dźwięk nagrany z każdego mikrofonu może sam brzmieć dobrze, zmiksowanie go może spowodować anomalie fazowe i rezonanse o niskiej częstotliwości. Eventide Precision Time Align pozwala przesunąć czas o maleńką 1/64 próbki i jest znacznie szybszym rozwiązaniem niż przesuwanie dźwięku wzdłuż osi czasu w programie DAW.

5. Waves InPhase

Złożona wtyczka do korekcji fazy firmy Waves jest dostępna w sprzedaży zarówno w wersji zwykłej, jak i wsadowej. Posiada szczegółowy miernik korelacji faz, wyświetlacz kształtu fali, pokrętło wzmocnienia balansu i wiele więcej. To od dawna znane wszystkim i można powiedzieć, podstawowe urządzenie dla doświadczonych inżynierów.

— Zobacz też: Najlepsze wtyczki VST do masteringu muzyki! —

6. Voxengo PHA-979

PHA-979 to profesjonalna wtyczka pozwalająca na dowolne przechodzenie do materiałów dźwiękowych. Przesunięcie fazowe oznacza jednoczesne przesunięcie wszystkich częstotliwości w aktywnym zakresie sygnału o zadaną wartość. Osiąga się to poprzez projektowanie faz liniowych. Dostępne są również zaawansowane funkcje dla zaawansowanych użytkowników.

Nowe wtyczki naprawiające problemy z fazami w 2022 roku!

7. SSL Native X-Phase

X-Phase oferuje regulację fazy specyficzną dla częstotliwości, która różni się od większości wtyczek korekcji fazy. Stosowany jest filtr wszechprzepustowy, który pozwala na zachowanie stałego wzmocnienia w całym sygnale.

Może być również używany do tworzenia filtrów grzebieniowych poprzez zastosowanie przefiltrowanych sygnałów do niefiltrowanej wersji, w której należy zastosować przesunięcie fazowe. Dzięki nowoczesnemu interfejsowi użytkownika i standardowej konstrukcji pozwala naprawić każdy problem z fazą, ale każdy problem wymaga trochę kopania, aby go naprawić. Cena: 159 USD Bezpłatny okres próbny jest niedostępny.

— Zobacz też: 5 analizatorów VST, które przydadzą się każdemu muzykowi —

8. FLUX Evo In

FLUX Evo In nie dostosowuje taktowania żadnego wejściowego dźwięku, po prostu dostosowuje korelację faz. Możesz umieścić tę wtyczkę na dowolnej liczbie ścieżek, aby mieć kontrolę nad fazą całej ścieżki. Będziesz musiał sam określić najlepszą fazę, co może zająć trochę czasu.

Ogólnie rzecz biorąc, UX FLUX EVO In jest oczywiste. Z jednym pokrętłem i jego graficznymi elementami sterującymi zajmującymi 75% interfejsu, staje się jasne, jak korzystać z wtyczki. Na dole interfejsu znajduje się pasek do dodawania miękkiego nasycenia harmonicznego. Estetyczny wygląd FLUX Evo In może być najlepszy na tej liście.

W programach DAW (Digital Audio Workstation) terminy „fade-in” i „fade-out” odnoszą się do płynnych wejść i wyjść dźwięku.

„Fade-in” zwiększa głośność (lub jakikolwiek inny efekt), a „fade-out” oznacza zmniejszanie (zmniejszanie). Same półki mogą reprezentować kilka odmian, które bezpośrednio wpływają na szybkość i intensywność przetwarzanej ścieżki dźwiękowej. Efekt ten jest zawarty w podstawowych funkcjach każdego programu muzycznego i może być używany z dowolnym rodzajem sygnału (niezależnie od formatu i czasu trwania). Podobny rendering objętości można również utworzyć za pomocą automatyzacji lub „side-chain”.

W próbkowanych dźwiękach (próbkach, pętlach) fade in i fade out to efekty zanikania i zanikania szumu, pogłosu i przestrzeni. Służy do podkreślenia dynamicznych przejść i logicznej struktury kompozycji.

W 2013 Steinberg oświadczył, że nie będzie już obsługiwał zestawu Software Development Kit (SDK) dla formatu wtyczki VST2, ale sam SDK będzie nadal dostępny jako podzbiór SDK VST3. Następnie Steinberg ogłosił w maju 2018 r., że podzbiór zostanie wycofany od października. Jeśli jesteś niecierpliwy i chcesz tylko zakończyć ten artykuł, oto on: Wtyczki VST 2.4 będą działać świetnie przez bardzo długi czas. Większość gospodarzy jest bardziej niż zadowolona z wersji VST3. Są co najmniej tak dobre, jak wersje VST 2.4, a nawet mogą oferować pewne korzyści.

Jak ważna jest więc migracja do VST3? Zacznijmy od obalenia kilku mitów.

VST 2 lub VST 3 – jaka jest różnica, a co jest lepsze?

MIT 1: Wtyczki VST3 są wydajniejsze

VST to specyfikacja interfejsu określająca sposób interakcji wtyczki z hostem, więc wydajność zależy od kodu, a nie specyfikacji. Wtyczki VST2.4 i VST3.0 mają wspólną bazę kodu, a prawie cały kod wewnętrzny jest identyczny, więc nie ma to wpływu na przetwarzanie materiału audio.

MIT 2: Wtyczki VST3 nie są bardziej wydajne

Wtyczki – nie, ale można je wyłączyć, gdy dane nie są przetwarzane. Nie jest to wyjątkowe dla VST3; Deweloperzy byli w stanie to zaimplementować przy użyciu starych technologii. Jednak VST3 jest ustandaryzowaną metodą, która działa tak długo, jak jest zaimplementowana zarówno przez hosta (patrz Rysunek 1), jak i producenta wtyczki (tak jak MIDI, producenci mogą wybrać, co ma wspierać w specyfikacji VST3 – na przykład tylko dlatego, że klawiatura obsługuje MIDI nie oznacza, że ​​implementuje polifoniczny aftertouch).

MIT 3: VST3 ma błędy, więc najlepiej na razie pozostać przy VST 2.4

Specyfikacja VST3 istnieje już od 10 lat, a jej przyjęcie było stosunkowo powolne, ponieważ wczesne wydanie było stabilne. Ale w ciągu tych 10 lat producenci ulepszyli swój kod i ogólnie naprawili wszelkie możliwe błędy, dzięki czemu wtyczki VST3 są równie niezawodne jak v2.4. Pamiętaj, że problem nie dotyczy samej specyfikacji, ale jej implementacji. Możesz zainstalować oba typy, jeśli chcesz, ponieważ same wtyczki zwykle nie zajmują dużo miejsca (ich biblioteki i próbki zajmują miejsce w instrumentach). Należy jednak pamiętać, że wiele firm aktywniej rozwija i debuguje swoje wersje VST3, podczas gdy wcześniejsze wersje są aktualizowane z opóźnieniami.

MIT 4: Teraz, gdy jest VST3, wtyczki VST 2.4 są przestarzałe

Każdy host może bezpłatnie obsługiwać VST 2.4 i/lub VST3 (rysunek 2). Jeśli program obsługuje wtyczki VST 2.4, będzie nadal to robić, chyba że producent wyraźnie usunie tę obsługę. Zwróć uwagę, że dolna część ikony graficznej jest inna dla obu typów, a jeśli klikniesz wtyczkę, pasek informacyjny na dole wyświetla dostawcę, typ i kategorię, a także link do strony internetowej producenta. W końcu deweloperzy mogą przestać wypuszczać VST2.4, gdy VST3 przejmie większość rynku muzycznego.

Zobacz też: Najlepsze wtyczki do masteringu (kolejność przetwarzania i lista narzędzi vst)

MIT 5: Ableton Live nie może używać wtyczek VST3

Chociaż nie ma wbudowanej obsługi VST3, wtyczka Metaplugin DDMF pomoże je zainstalować. Możesz zainstalować go jako wtyczkę w Ableton Live, a następnie zainstalować w nim VST3.

MIT 6: Musisz zainstalować wtyczki VST3 w określonej lokalizacji na dysku systemowym

To jest preferencja, niekoniecznie żelazna zasada. To może być naprawdę dobra rzecz, ponieważ podczas tworzenia obrazu dysku systemowego tworzysz również kopię zapasową wtyczek. Ale generalnie można je zainstalować w dowolnym miejscu (w systemie Windows połączenia z katalogami mogą wskazywać na standardowy folder VST3 na dowolnym dysku).

MIT 7: Musisz mieć wtyczki łańcucha bocznego VST3

Niekoniecznie. Kilka hostów i wtyczek przez lata wdrożyło sidelinking z VST 2.4

MIT 8: VST3 ma wiele ekscytujących nowych funkcji, których nie ma w wersjach VST 2.4

Potencjalnie tak. Jeśli produkt został zaprojektowany wyłącznie dla VST3, prawdopodobnie skorzysta przynajmniej z kilku ulepszeń. Jednak podczas przejścia wielu programistów stworzyło wtyczki VST3 z taką samą podstawową funkcjonalnością, jak ich wersje VST 2.4.

MIT 9: VST3 nie różni się od VST 2.4. To tylko oszustwo; nie ma prawdziwej poprawy

VST3 to remake VST 2.4 i zasadniczo jest nową platformą.

Przyjrzyjmy się niektórym korzyściom:

• Przykład precyzyjnej automatyzacji. Producent musi to zaimplementować, ale jest to znacząca zmiana w stosunku do VST 2.4.
• Wtyczka hierarchiczna i klasyfikacja parametrów automatyzacji. Niektórzy uważają, że kategoryzacja wtyczek (Rysunek 3) jest wadą, ponieważ nie mogą organizować ich w dowolny sposób (chociaż większość hostów zapewnia pewnego rodzaju menedżera, w tym przypadku nie ma to znaczenia). Ale jeśli chcesz zautomatyzować parametry, wtyczki VST3 mogą znacznie ułatwić życie, jeśli producent skorzystał z opcji kategoryzacji parametrów.
  Pogrupowanie wszystkich opcji automatyzacji filtrów w kategorii Filtr jest znacznie lepsze niż ogromna lista opcji automatyzacji z pozornie przypadkowym układem.
• VST3 SDK to darmowa technologia dostępna dla każdego programisty.
• Dynamiczna alokacja we/wy. Wtyczki VST 2.4 miały ustaloną liczbę wejść i wyjść, ale tak już nie jest – wtyczki VST3 mogą dostosowywać się do konfiguracji kanałów, w których są umieszczone. Umieść wtyczkę na szynie stereo i będzie stereo. Podłącz go do magistrali surround i będzie to surround. Możesz także tworzyć szyny audio, co ułatwia modulację krzyżową i wokoder. Ale znowu te cechy różnią się w zależności od producenta.
• Dzięki VST3 możesz wyłączyć nieużywane wyjścia, ale w razie potrzeby ponownie je włączyć.
• Zmiana rozmiaru okna. Z pewnością jest to mile widziane, biorąc pod uwagę, że monitory mają szerszy zakres rozdzielczości niż wtedy, gdy VST został wprowadzony w 1996 roku (a z perspektywy czasu, „Macarena” była najlepszą piosenką roku. Tylko na marginesie).
• Instrumenty wirtualne obsługują wiele portów MIDI, które można przełączać w locie. A kto nie lubi wielu portów MIDI?
• Znacznie łatwiej jest wyszukiwać i znajdować wtyczki. VST3 mają sufiks .vst3 zamiast sufiksu ogólnego.
• Wtyczki mogą mieć dedykowaną „szynę zdarzeń”. Chociaż obecnie jest przeznaczony do wejścia sterującego MIDI, nie ma powodu, dla którego nie mógłby być zgodny z jakimś przyszłym standardem innym niż MIDI.
• VSTXML dla zdalnych kontrolerów. Nie, kot nie chodził po mojej klawiaturze. VSTXML to protokół, który ułatwia tworzenie zdalnych kontrolerów dla aplikacji audio i MIDI. Może nawet wyświetlać nieedytowalne opcje, takie jak pomiar.
• Wielojęzyczny projekt. Wszystkie ciągi znaków skierowane do użytkownika są w Unicode, co pozwala na wyświetlanie znaków w dowolnym języku (w tym rosyjskim – co oznacza „w tym rosyjskim”) w celu łatwej lokalizacji.

Brzmi świetnie, prawda? Pamiętaj jednak, że VST3 nie jest specyfikacją jak interfejsy AES/EBU czy CD Red Book, to zbiór dobrze przemyślanych wytycznych.